مجله فناوری

همه ما مسافر زمان هستیم. هر روز و هر لحظه با سفر به جلو در زمان، چیزهای جدیدی را تجربه می‌کنیم. در این فرآیند، ارتباطات بی‌شماری میان سلول‌های عصبی مغز ما برای تطبیق یافتن با این تجربیات صورت می‌گیرد و یا دوباره تنظیم می‌شود. انگار هر روز خودمان را دوباره جمع می‌کنیم و ساختار ذهنی جدیدی را در زمان می‌چینیم و چسبی را که درنهایت هویت اصلی ما را مشخص می‌کند و آن را حافظه می‌نامیم، شکل می‌دهیم. ما نه تنها در زمان فیزیکی سفر می‌کنیم، بلکه سفری ذهنی را نیز در زمان تجربه می‌کنیم. ما از طریق خاطراتمان از گذشته بازدید می‌کنیم و سپس با تصور اینکه فردا یا سال آینده چه اتفاقی در انتظارمان است، به آینده سفر می‌کنیم. وقتی این کار را انجام می‌دهیم، خودمان را همانطور که می‌شناسیم و تصور می‌کنیم، به یاد می‌آوریم و یا خود را در شرایطی در آینده تصور می‌کنیم که شاید اندکی متفاوت باشد. مطالعه جدیدی که در ژورنال علوم اعصاب شناختی و عاطفی-اجتماعی (SCAN) منتشر شده است، به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه یک ناحیه خاص مغز به ترکیب خاطرات حال و آینده می‌پردازد و آسیب به آن ناحیه چه اختلالاتی در احساس هویت ما پدید می‌آورد. این ناحیه که قشر میانی شکمی (vmPFC) نامیده می‌شود، می‌تواند یک مدل اصلی از خود ما در ذهن بسازد و آن را با زمان تعریف شده در ذهن تغییر دهد. روانشناسان دریافته‌اند که ذهن ما اطلاعات مربوط به خود را متفاوت از جزئیات دیگر مدیریت می‌کند. یادآوری خاطراتی که به خود ما مربوط هستند، آسان‌تر از به یاد آوردن سایر خاطراتی است که داریم. مغز از اثری به نام «ارجاع به خود (SRE)» کمک می‌گیرد که در آن اطلاعات مربوط به شخص به صورت برجسته‌تری ثبت و ضبط می‌شوند. خاطرات مربوط به خود شخص، متمایز از سایر رویدادهای روزمره و حافظه عمومی است. بنابراین، SREها راهی برای بررسی چگونگی پدیدار شدن حس انسان از عملکرد مغز هستند – موضوعی که این روزها برای گروه‌های مطالعاتی بسیار جذاب است. برای مثال در تحقیقات قبلی از تصویربرداری مغناطیسی (fMRI) –روشی که جریان خون را به عنوان معیاری از میزان فعالیت مغز اندازه‌گیری می‌کند – استفاده شد تا مناطقی که توسط SRE فعال می‌شوند، شناسایی گردند. در این مطالعات قشر میانی پیشانی (mPFC) به عنوان ناحیه مرتبط با خوداندیشی درنظر گرفته می‌شود. mPFC را می‌توان به دو ناحیه بالایی و پایینی تقسیم کرد ( این دو ناحیه به ترتیب پشتی و شکمی نیز نامیده می‌شوند) که سهم متفاوتی در تفکر مرتبط با خود دارند. بخش پشتی نقشی در متمایز کردن خود از دیگران ایفا می‌کند. درحالیکه بخش شکمی – آن را vmPFC نیز می‌نامند – بیشتر به پردازش احساسی می‌پردازد. در مطالعه جدید SCAN، محققان از ارجاع به خود برای ارزیابی خاطرات شخص در گذشته و رویاپردازی‌های آینده – در قیاس با افراد مبتلا به ضایعات مغزی در ناحیه vmPFC – استفاده کردند. دانشمندان با هفت نفر که ضایعاتی در این ناحیه داشتند، کار کردند و آن‌ها را با یک گروه کنترل متشکل از هشت نفر با آسیب به سایر قسمت‌های مغز و همچنین ۲۳ فرد سالم بدون آسیب مغزی مقایسه کردند. با مقایسه این گروه‌ها، دانشمندان می‌توانند بررسی کنند که آیا ضایعات مغزی به‌طور کلی یا ضایعات مربوط به vmPFC به‌طور خاص ممکن است بر SRE تاثیر بگذارند یا خیر. همه افراد در این مطالعه تحت یک ارزیابی عصبی روانشناختی کامل قرار گرفتند. در این ارزیابی مشخص شد که آن‌ها در محدوده نرمال در معیارهای تسلط کلامی و حافظه کوتاه مدت هستند. سپس محققان از شرکت‌کنندگان خواستند صفت‌هایی را فهرست کنند تا خودشان و همچنین یک فردی که اکنون مشهور است، در ۱۰ سال آینده توصیف کنند. بعدا شرکت‌کنندگان مجبور شدند همین ویژگی‌ها را به خاطر بیاورند. محققان دریافتند که افراد گروه کنترل می‌توانند بیشتر صفت‌های مرتبط با خود در حال و آینده را به خاطر بیاورند، اما در به یاد آوردن صفت افراد دیگر چندان موفق نیستند. به عبارت دیگر، آن‌ها دریافتند که اثر ارجاع به خود، هم به خود فعلی و هم به خود آینده می‌پردازد – اگرچه نتایج را نمی‌توان با دقت ۱۰۰% به تمام اعضای گروه مرتبط دانست. زیرا افراد مبتلا به آسیب مغزی در مقایسه با شرکت‌کنندگان سالم تا حدودی کمتر می‌توانستند جزئیات مربوط به آینده خود را به خاطر بیاورند، اما اثر خود ارجاعی فعلی آن‌ها رفتار بهتری داشت. با این‌حال، نتایج برای شرکت‌کنندگانی که آسیب vmPFC داشتند، کاملا متفاوت بود. افراد مبتلا به ضایعات در این ناحیه، بون توجه به شرایط زمانی، توانایی اندک و یا هیچ توانایی در یادآوری ارجاعات به خود نداشتند. شناسایی صفت آن‌ها برای افراد مشهور در حال و یا آینده نیز در مقایسه با سایر شرکت‌کنندگان به‌طور قابل توجهی مختل شده بود. علاوه بر این، افراد مبتلا به این ضایعه نسبت به سایر افراد حاضر در مطالعه توانایی کمتری در به خاطر سپردن ویژگی‌های مرتبط با خود داشتند. همه این شواهد نقش اساسی vmPFC را در شکل‌گیری و حفظ هویت فردی نشان می‌دهد. یافته‌های جدید به چند دلیل جذاب هستند. ضایعات مغزی می‌توانند به ما در درک عملکرد طبیعی ناحیه درگیر مغز کمک کنند. ضایعات vmPFC با تغییر شخصیت، احساسات، تغییرات در عملکرد عاطفی و اجرایی مرتبط است. آسیب به این ناحیه اغلب با گیج شدن همراه است. یعنی خاطرات نادرستی که با اطمینان زیاد بیان می‌شوند. درحالیکه ممکن است برای کسی وسوسه‌انگیز باشد که سرهم‌بندی داستانی را به عنوان یک دروغ عمدی یا خلاقانه درک کند، این افراد از دروغ بودن داستان خود آگاه نیستند. در عوض، ممکن است سردرگمی آن‌ها ناشی از عملکرد نادرست مکانیسم‌های بازیابی یا نظارت باشد. به‌طور گسترده‌تر، این مطالعه کمک می‌کند تا روشن شود چگونه خاطرات مرتبط با خود که برای حفظ حس اصلی هویت ما لازم هستند، به عملکرد vmPFC بستگی دارد. اما در مورد خود گذشته ما چطور؟ جالب اینجاست که در مطالعات قبلی که از افراد خواسته شده بود خود گذشته‌شان را در نظر بگیرند، mPFC بیشتر از زمانی که گذشته شخص دیگری در ذهن تداعی می‌شد، فعالیت نمی‌کرد. به عبارت دیگر، خود گذشته ما برای خودمان بیگانه به نظر می‌رسد، انگار که فرد دیگری است. یکی از ایده‌هایی که به دانشمندان در درک این تمایز کمک می‌کند، این است که شاید ما در قضاوت‌هایمان درباره خود گذشته‌مان خیلی مهربان نیستم و ممکن است از گذشته‌مان در درجه اول برای ساختن یک تصویر مثبت از خود در زمان حال استفاده کنیم. به عبارت دیگر، چون ممکن است نقص‌هایی را در رفتار گذشته‌مان تشخیص دهیم، تمایل داریم از شخصی که قبلا بودیم فاصله بگیریم. بنابراین، قرار دادن حال و آینده در کانون توجه برای درک روشی که مغز افکار و هویت فعلی ما را می‌سازد، بسیار مهم است. از بسیاری جهات منطقی است که mPFC در این فرآیند یادآوری جزئیات فعلی و تصور موارد آینده که براساس خاطرات ما ساخته می‌شوند، نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. قشر جلوی مغز، شبکه‌ای را تشکیل می‌دهد که در شکل‌گیری حافظه ما نقش اساسی دارد و می‌تواند لحظات را به عنوان رویدادهای متوالی در زمان ردیابی کند. در کار گذشته، محققان دریافته‌اند که دستکاری فعالیت بخشی از مغز با نام «هیپوکامپ» تصورات خلاقانه ما را تغییر می‌دهد. این تغییر نشان می‌دهد که این ناحیه نقش مهمی برای ساختار دادن به حافظه در تصور آینده دارد. در واقع، درحالیکه ما اغلب حافظه را دستگاه ضبط دقیق و خودکار مغز می‌دانیم، برخی محققان آن را نوعی تخیل توصیف می‌کنند. اهمیت تفکر درباره آینده در توصیف وضعیت انسان در شخصیت‌های اساطیری همانند «پرومتئوس» ( که نام او به معنای «پیش اندیش» است)، آمده است. طبق افسانه‌های یونانی، او انسان‌ها را از خاک رس شکل داد و آتش‌ و سایر مهارت‌های لازم برای زندگی را به آن‌ها بخشید – اعمالی که قدرت تصویر آینده‌ای بدیع را به آن‌ها بدهد. اگرچه بحث در مورد اینکه آیا فکر کردن به آینده یک ویژگی منحصر به فرد انسانی است یا خیر – چون حیوانات نیز رفتاری دارند که ما را به این مورد مشکوک می‌کند، به عنوان مثال برنامه‌ریزی پرندگان برای کوچ و یا یافتن غذا توسط درندگان برای ذخیره در آینده – نتیجه‌ای قاطعانه در اختیار ما قرار نمی‌دهد، اما واضح است که تفکر در مورد آینده نقش مهمی در زندگی ایفا می‌کند و سبب سیر تکاملی می‌شود. این توانایی ممکن است به توسعه زبان در انسان کمک کرده باشد. همچنین نقش کلیدی در تعاملات انسانی دارد. به لطف تحقیقات جدید، ما بهتر از هر زمان دیگری در مورد این ناحیه از مغز و نحوه فعالیت آن اطلاعات داریم. منبع: www.scientificamerican.com     منبع خبر: دیجیاتو

گجت نیوز دانشمندان با هشدار نسبت به افزایش میزان گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر اعلام کردند گرمایش جهانی به زودی شهرهای بزرگ را غرق خواهد کرد. دانشمندان گرمایش جهانی را تهدیدی بسیار جدی برای زندگی بشر می‌دانند و از دولت‌ها می‌خواهند تا به شکل جدی‌تری برای کاهش گرمای جهانی قدم بردارند؛ چرا که اگر هر چه زودتر تمهیداتی … نوشته فاجعه در راه است؛ گرمایش جهانی شهرهای بزرگ را زیر آب می‌برد اولین بار در گجت نیوز. پدیدار شد. گجت نیوز دانشمندان با هشدار نسبت به افزایش میزان گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر اعلام کردند گرمایش جهانی به زودی شهرهای بزرگ را غرق خواهد کرد. دانشمندان گرمایش جهانی را تهدیدی بسیار جدی برای زندگی بشر می‌دانند و از دولت‌ها می‌خواهند تا به شکل جدی‌تری برای کاهش گرمای جهانی قدم بردارند؛ چرا که اگر هر چه زودتر تمهیداتی اندیشیده نشود بسیاری از شهرهای ساحلی در سراسر جهان غرق خواهند شد که خطرات جانی و مالی شدیدی را به همراه خواهد داشت. طبق گفته دانشمندان، بسیاری از کلانشهرهای ساحلی در جهان احتمالا تا سال ۲۰۳۰ میلادی به دلیل پیامدهای گرمایش زمین با مشکلاتی چون سیل، بالا آمدن سطح آب دریاها و رودخانه‌ها مواجه خواهند شد. طبق مدل‌سازی‌هایی که توسط Climate Central انجام شده است، بصره به عنوان دومین شهر بزرگ عراق تا سال ۲۰۳۰ به دلیل سیل‌های ساحلی غرق خواهد شد. طبق پیش‌بینی کارشناسان، پیامدهای گرم شدن زمین از مرزهای عراق نیز فراتر خواهد رفت و باعث مهاجرت ساکنان این مناطق خواهد شد. طبق بررسی‌های انجام شده حدود ۹۳ میلیون نفر از جمعیت چین تا سال ۲۰۵۰ میلادی با بحران سیل و بالا آمدن آب دریاها مواجه خواهند شد؛ برای مثال شانگهای که به عنوان پرجمعیت‌ترین شهر چین محسوب می‌شود به دلیل این که از تجهیزات حفاظت ساحلی بهره نمی‌برد، بیش از هر منطقه دیگری از این کشور با مشکل گرمایش جهانی مواجه خواهد شد.   همچنین بیش از ۳۱ میلیون نفر یا حدود یک‌چهارم از جمعیت ویتنام نیز در مناطقی سکونت دارند که تا سال ۲۰۳۰ طغیان آب‌های شور زندگی آنها را به خطر خواهد انداخت. طبق پیش‌بینی‌ها، تا سال ۲۰۳۰ میلادی سیلاب‌های سالانه روی جمعیت متراکم دلتای مکنوگ و سواحل شمالی هانوی (پایتخت ویتنام) تاثیر خواهد گذاشت. ۳۶ میلیون نفر از ساکنان مناطق ساحلی کشور هند نیز تا سال ۲۰۳۰ میلادی با بحران سیلاب‌های سالانه مواجه خواهند شد. طبق بررسی‌ها، بنگال غربی، ادیشا و شهر شرقی کلکته جزو آسیب‌پذیرترین مناطق در معرض سیل محسوب می‌شوند. از آنجایی که در این شهرها برای مقابله با چنین بحران‌هایی تدابیر لازم اندیشیده نشده است، احتمالا مناطق زیادی به زیر آب خواهند رفت. سیل و بالا آمدن سطح دریاها باعث آسیب جدی به میراث فرهنگی در سراسر جهان خواهد شد؛ برای مثال شهر اسکندریه مصر که بیش از ۲۰۰۰ سال قبل بنا شده است با حدود ۵ میلیون جمعیت به دلیل ارتفاع کم از سطح دریا با خطر غرق‌شدگی مواجه می‌شود. ونیز به عنوان یکی از معروف‌ترین شهرهای توریستی در جهان نیز از پیامدهای گرمایش جهانی در امان نخواهد بود؛ در واقع اگر ۱ متر سطح آب دریا افزایش پیدا کند، این شهر غرق خواهد شد. ضمن این که ونیز تا به امروز چندین بار با آب گرفتگی جدی مواجه شده و سیلاب‌ها به ساختمان‌های تاریخی آن میلیون‌ها دلار خسارت وارد کرده‌اند.                                 مشاهده خبر: گجت نیوز

یران در ثبت اختراع دارای چه جایگاهی است؟ آیا توانسته‌ایم در این حوزه عملکرد خوبی از خودمان به جا بگذاریم؟ اکنون به این سوال‌ها پاسخ می‌دهیم. سازمان جهانی مالکیت فکری به تازگی لیست کاملی از رتبه بندی کشورها را منتشر کرده که بر اساس آن، ایران در جایگاه یازدهم جهان از نظر حق اختراع ایستاده است. جدول رتبه بندی این سازمان نشان می‌دهد که ایران در سال ۲۰۲۱، در ثبت اختراعات رتبه ۲۱ و در ثبت علائم تجاری دارای رتبه سوم جهان شده است. همچنین در خصوص ثبت طرح‌های صنعتی که شامل اپلیکیشن‌ها و دستگاه‌های نوآورانه می‌شود، رتبه ۱۲ را کسب کرده‌ایم. رتبه جهانی ایران در ثبت اختراع با وجود رتبه نسبتا خوبی که کشورمان در این حوزه کسب کرده، هیچگونه اثری از آن در صنعت و اقتصاد نمی‌بینیم که علت آن فراهم نبودن زیرساخت‌ها و غیر کاربردی ماندن دستاوردهای خلاقانه حوزه صنعت است. در همین راستا سرپرست تیم اختراعات ایران، امیرعباس محمدی کوشکی، پیرو رتبه بندی سازمان وایپو گفته است: گزارش سازمان جهانی مالکیت فکری و نظام رتبه بندی آن، از جمله مهم‌ترین اسنادی است که تمامی کشورها به دنبال تجزیه و تحلیل آن هستند. در این زمینه چند سازمان و نهاد با یکدیگر همکاری می‌کنند تا معایب کار خود را بررسی کنند و در صدد رفع آن برآیند تا جایگاهشان را در رتبه بندی سال بعد بهبود بخشند. شاخص مالکیت فکری طبق گفته‌های آقای کوشکی مواردی همچون ثبت اختراعات، علائم تجاری، حفاظت از گونه‌های گیاهی، طرح‌های صنعتی و نشان‌های جغرافیایی را در بر می‌گیرد. نتیجه نهایی این رتبه بندی نیز طبق بررسی‌های صورت گرفته روی ۱۸۰ کشور و دفتر ملی و منطقه‌ای مالکیت فکری بررسی می‌شود. کوشکی می‌گوید: پیشگامان حوزه مالکیت فکری در جهان، سه کشور آمریکا، چین و ژاپن هستند. کشورهای مذکور برای تمامی ابعاد و جنبه‌های مالکیت فکری نظیر ثبت علائم تجاری، برند، طرح‌های صنعتی و ثبت اختراع برنامه‌های بلندمدت دارند و همین باعث شده تا در ردیف کشورهای قدرتمند درآیند. به نظر امیر عباس محمدی کوشکی، کشور موفق آن کشوری است که بیش از هر چیز به مخترعان و محققان خود بها دهد و معتقد است که این حوزه می‌تواند عایدی بسیاری برای کشور و رشد اقتصاد داشته باشد. سرپرست تیم اختراعات کشورمان در همین راستا گفت: ایران طبق این جدول در ثبت اختراعات رتبه ۲۱، در ثبت علائم تجاری رتبه سوم و در ثبت طرح‌های صنعتی رتبه دوازدهم را کسب کرده است. همچنین مجموعا رتبه یازدهم جهان را به خود اختصاص داده‌ایم. علائم تجاری و ثبت آنها   به گفته محمدی کوشکی ایران طی یک سال اخیر در زمینه ثبت علائم تجاری در جهان با ۵۴۱ هزار و ۷۵۰ ثبت علامت تجاری در جایگاه سوم ایستاده است. این رقم با توجه به شیوع ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰ بسیار خوب ارزیابی می‌شود. کوشکی می‌گوید رقم مذکور شامل تمامی درخواست‌های شرکت‌های ایرانی طی یک سال اخیر است که دربرگیرنده هر محصول تولید شده مانند عروسک و لیوان می‌شود. وی گفت: در همین راستا چین پرچمدار ثبت علائم تجاری با ۹ میلیون و ۳۵ هزار درخواست است. شاید بتوان گفت عمده پیشرفت جهانی در بخش علامت تجاری را مرهون تلاش‌های بی‌وقفه چینی‌ها هستیم. در واقع عدد میلیونی مذکور نشان از تعداد استارتاپ‌های این کشور است. همچنین چین از جمله اولین کشورهایی است که در دفاتر ملی و بین‌المللی نیز حجم زیادی از علائم تجاری را به ثبت رسانده است. وی معتقد است که عامل موفقیت استارتاپ‌ها در حال حاضر ثبت علامت تجاری آنها است و خاطرنشان کرد آمریکا با ثبت ۷۸۰ هزار علامت تجاری در جایگاه دوم جهان است و پس از آن هم ایران قرار دارد. وی می‌گوید: رتبه چهارم در این بخش متعلق به اتحادیه اروپا است که توانسته با ثبت ۴۳۸ هزار و ۵۱۱ درخواست پس از ایران قرار بگیرد. در کل نرخ رشد شاخص این بخش در سال ۲۰۲۰، حدود ۱۹.۳ درصد بوده که سهم ایران از آن ۱.۱۹ درصد می‌باشد. ناگفته نماند که کشورمان در سال ۲۰۱۹ حدود ۵۵۴ هزار و ۹۲۵ علامت تجاری را به ثبت رساند. در سال ۲۰۲۰ نیز ۲.۱۷ میلیون تقاضای ثبت وجود داشته که چین سرآمد تمام کشورها است. کوشکی همچنین افزود: کشور ما هم در ثبت علائم تجاری رتبه سوم و در ثبت طرح‌های صنعتی رتبه یازدهم را داراست. در مجموع سه شاخص این سازمان ایران هشتم است و جایگاه‌های اول تا چهارم به ترتیب از آن چین، آمریکا، آلمان و ژاپن است. موقعیت ایران در ثبت اختراعات   به گفته کوشکی ایران در حوزه ثبت اختراع نیز رتبه خوبی را در سال ۲۰۲۰ کسب کرده است. سهم ایران از این حوزه رتبه یازدهم بوده و رتبه اول تا سوم به ترتیب از آن چین با حدود ۱ میلیون و ۴۹۸ هزار و ۱۵۹ درخواست، آمریکا با ۵۹۷ هزار و ۱۷۲ اختراع و ژاپن با ۲۸۸ هزار و ۴۷۲ درخواست است. کوشکی همچنین گفت: پیوستن به پیمان همکاری ثبت اختراع یا پیمان PCT مزایای فراوانی برای کشور دارد. بهتر آن است که مخترعان پیش از ثبت اختراع خود، PCT اختراعشان را بگیرند. اخذ این گواهی از این جهت مهم است که مخترعان دنیا می‌توانند به آن استناد کنند و از ثبت مجدد یک اختراع جلوگیری نمایند. طبق صحبت‌های کوشکی، معاهده PTC یک پیمان چند جانبه بین‌المللی است که می‌تواند از اختراعات و دستاوردهای فناورانه حفاظت و حراست کند. همچنین عضویت در این پیمان موجب سرازیر شدن تسهیلاتی خواهد شد. وی پیرو صحبت‌های قبلی‌اش اضافه می‌کند: ایران برای استعلام گرفتن باید هزینه‌ای بپردازد زیرا حق استعلام‌گیری اختراعات از طریق وایپو را ندارد. مخترعان ایرانی برای این که بفهمند اختراعشان پیش‌تر در کدام کشور ثبت شده، باید هزینه‌ای به این سازمان بپردازند. البته قرار شده دسترسی و استعلام رایگان ایران را راه‌اندازی کنیم. در حال حاضر هزینه استعلام از PTC حدود ۱۵۰۰ دلار است. از سال ۱۳۹۵ نیز در کشور زیست بوم فناوری شکل گرفته که دسترسی رایگان ما به این پیمان می‌تواند منجر به طبقه‌بندی فناوری‌های داخلی باشد؛ چرا که ایران در سال‌های اخیر اختراعات زیادی را به ثبت رسانده است. اگر بخواهیم بر اساس شاخص تولید ناخالص داخلی دانشگاه‌ها اختراعات را بسنجیم، باید بگوییم ایران جزو ده کشوری است که بیشترین درخواست ثبت اختراع مقیم داشته است. همچنین نظام رتبه‌بندی کشورها در این شاخص بدین شرح است: رتبه بندی فعالیت IP مقیم بر اساس مبدأ محمدی کوشکی شاخص آی پی را شاخصی دانست که در آن مخترعان درخواست‌های ثبت اختراع خودشان را به سایر کشورها ارسال می‌کنند. این مقام مسئول در خصوص IP می‌گوید: در این شاخص درخواست ثبت اختراع‌ها در دفاتر ملی ثبت اختراعات به سازمان ثبت اختراعات سایر کشورها فرستاده می‌شود که ایران در این حوزه جایگاه یازدهم را داراست. وضعیت جایگاه ایران در ثبت گونه های گیاهی سرپرست تیم اختراعات ایران از این که کشورمان در زمینه ثبت گونه‌های گیاهی حائز هیچ رتبه‌ای نشده ابراز تاسف کرده و می‌گوید: متاسفانه ایران در این حوزه هیچ اطلاعاتی در سازمان مربوطه ندارد و این در حالی است که کشور ما دارای تنوع گونه‌های گیاهی بسیاری است و حتی برخی از نژاد گیاه‌ها تنها در ایران یافت می‌شود و برای مصارف دارویی نیز آنها را استخراج می‌کنند. باید در این خصوص فکری کرد. کوشکی معتقد است علاوه بر ثبت گیاهان دارویی باید گونه گیاهی آن نیز ثبت شود و محققان باید بدانند که چند گونه گیاهی در کشور وجود دارد. فقر اطلاعاتی در این زمینه نشان می‌دهد که در حال حاضر اطلاعات به خصوصی در این حوزه نداریم. ثبت طرح‌های صنعتی     همان‌طور که پیش‌تر نیز گفتیم، ایران در زمینه ثبت طرح‌های صنعتی رتبه دوازدهم را دارد. به گفته محمدی کوشکی، ایران جزو ۱۱ کشوری است که در زمینه طراحی اپلیکیشن‌ها جایگاه خوبی دارد. در حال حاضر با ۱۴ هزار و ۹۸۴ نرم افزار توانسته‌ایم رشد ۶ درصدی داشته باشیم. باز هم طبق معمول چین با ثبت ۷۷۰ هزار و ۳۶۲ برنامه در رتبه نخست قرار گرفته است. از طرفی اتحادیه اروپا نیز با ثبت ۱۹۶ هزار و ۱۱۳ نرم افزار جایگاه دوم را از آن خود کرده است. کوشکی می‌گوید: ایران در زمینه طراحی نیز جزو ۲۰ کشور جهان است. هند اگرچه رتبه پایینی دارد اما نباید فراموش شود که بیشتر برنامه‌نویسان دنیا از هند هستند و حتی مدیران شرکت‌های بزرگی مانند مایکروسافت هندی تباراند. در صنعت خودرویی و اختراعات مربوطه جایگاه نخست از آن ماست اما صنعت خودرویی ما رتبه ۱۵۰ در جهان دارد. مشاهده خبر: گجت نیوز

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات همکاری با چین در حوزه ICT را طبق قرارداد ۲۵ ساله تایید کرد. به گفته وی توسعه فناوری‌های مرتبط با ۵G و اینترنت ثابت را با همکاری کشورهایی از جمله چین در دستور کار دارند. زارع‌پور در واکنش به کندی سرعت اینترنت نیز بر لزوم توسعه اینترنت ثابت تاکید کرد و گفت: «معنی ندارد زمانی که در منزل هستید، از گوشی تلفن همراه برای ارتباط استفاده کنید.» بحث همکاری ایران و چین طبق قرارداد ۲۵ ساله در حوزه فناوری از موضوعاتی است که طی چند وقت اخیر با حواشی بسیاری همراه شده است. «عیسی زارع‌پور»، وزیر ارتباطات هفته گذشته همکاری با چین برای راه‌اندازی اینترنت ملی را شایعه‌ای بی اساس دانست. در همین حال او امروز در حاشیه برنامه اتصال هزار روستا به شبکه ملی اطلاعات، در پاسخ به این سوال که آیا در توافق ایران و چین همکاری‌هایی در حوزه فناوری ارتباطات مثل ۵G پیش بینی شده است، گفت: «بله، ما در همکاری هایی که با کشورهای مختلف از جمله چین داریم، توسعه فناوری‌های لازم برای هم حوزه ۵G و هم کیفیت بخشی ارتباطات و اینترنت ثابت را در دستور کار قرار داده‌ایم.» او معتقد است همکاری‌های متقابل می‌تواند منجر به رشد و توسعه صنعت ICT در کشور شود: «همچنین توسعه حضور پلتفرم‌های ایرانی در کشورهای همسایه را مد نظر داریم. ظرفیت‌های خوبی در کشورهای مختلف وجود دارد و ما می‌توانیم استفاده کنیم.» مشاهده خبر: دیجیاتو

  گوگل مپس معمولا به عنوان بهترین نقشه و پلتفرم مسیریابی جهان شناخته می‌شود. اما بررسی‌های جدید نشان داده که پلتفرم شرکت HERE به لطف نرم‌افزار قوی، سرمایه‌گذاری مناسب و همکاری با برندهای بیشتر جای نقشه گوگل را گرفته است. شرکت تحقیقاتی «کانترپوینت» به بررسی چند پلتفرم نقشه‌برداری و مسیریابی فعال در دنیا پرداخته تا ببیند هر پلتفرم در ۷ دسته‌بندی از جمله اطلاعات نقشه، خدمات موقعیتی، اکوسیستم توسعه‌دهندگان و همکاری‌های تجاری چگونه عمل کرده است. در نهایت شرکت HERE توانست حتی بالاتر از گوگل در رتبه اول قرار بگیرد. گوگل مپس در جایگاه دوم قرار دارد گوگل در این تحقیقات دوم شد و در دسته‌بندی‌هایی مثل پوشش نقشه، تازگی داده‌ها و استفاده از واقعیت افزوده عملکرد درخشانی از خود نشان داد. از سوی دیگر، شرکت چینی TomTom در زمینه مسیریابی، پوشش نقشه‌های آفلاین و خدماتی که برای رانندگان مدرن ضروری محسوب می‌شود، بهترین عملکرد را داشت. کانترپوینت می‌گوید TomTom با همکاری شرکت‌های بزرگ حوزه خودرو در مسیر درستی قرار گرفته است. عملکرد این سه شرکت را می‌توان به صورت کلی به شکل زیر تشریح کرد: شرکت HERE در بیش از ۴۰ بخش از جمله عمق داده‌های نقشه، تازگی اطلاعات، نقشه محیط‌های سرپوشیده، مسیریابی، خدمات خودروهای برقی، ردیابی و تشخیص موقعیت، پشتیبانی توسعه‌دهندگان، حریم خصوصی، امنیت و چند حوزه دیگر عملکرد برتر را داشته است. گوگل در بخش پوشش کلی اطلاعات نقشه، عمق، واقعیت افزوده، نقاط مدنظر (POI)، سیستم‌های سرگرمی-اطلاعاتی و چند حوزه دیگر جلوتر بوده است. TomTom در بخش مسیریابی و پوشش نقشه‌های آفلاین و چند حوزه دیگر عملکرد بهتری از خود نشان داده است. گوگل بدون وقفه سعی دارد به ارائه‌دهنده بهتری در زمینه خدمات نرم‌افزاری بازار خودرو تبدیل شود. اهالی ماونتین ویو کالیفرنیا در تلاش‌اند تا خودروسازان بیشتری را به استفاده از پلتفرم Android Automotive تشویق کنند تا تمام ابزارهای لازم برای کسب اطلاعات یا سرگرمی در اتومبیل‌ها از طریق این شرکت تامین شود. این غول آمریکایی با خودروسازان بزرگی از جمله رنو و ولوو وارد همکاری شده و انتظار داریم که در سال‌های آتی شاهد افزایش شمار محصولاتی باشیم که از Android Automotive استفاده می‌کنند. این سیستم عامل احتمالا از کارخانه روی خودروها نصب می‌شوند و با یکپارچگی عمیق با سرویس‌های گوگل از راه می‌رسد. کاربران با کمک این اکوسیستم می‌توانند به راحتی از خدماتی مثل گوگل اسیستنت و گوگل مپس استفاده کنند. با این وجود، شرکت‌های زیادی در این زمینه به رقابت مشغولند و به نظر می‌رسد که فعلا شرکت چندملیتی HERE بر تخت پادشاهی تکیه زده است.       مشاهده خبر: دیجیاتو

دانشمندان دانشگاه نورث‌وسترن آمریکا، ماسک هوشمندی تولید کرده‌اند که با اضافه کردن یک سنسور کوچک به ماسک، می‌تواند ضربان قلب و بسیاری از داده‌های مهم مربوط به سلامت را اندازه‌گیری کند. از زمان شروع همه‌گیری ویروس کرونا، ماسک‌ها به عضو ثابتی از زندگی روزانه افراد تبدیل شده‌اند. تاکنون نیز برخی شرکت‌ها از جمله ریزر ماسک‌های هوشمند خود را روانه بازار کرده‌اند، اما اکنون دانشمندان به نوآوری جدیدی دست پیدا کرده‌اند که شاید حتی پس از ویروس کرونا نیز، استفاده از ماسک را برای برخی افراد مانند کارکنان بیمارستان به یک امر ضروری تبدیل خواهد کرد. ماسک هوشمند FaceBit دانشمندان برای ماسک هوشمند جدید خود که FaceBit نام گرفته، رویکرد متفاوتی نسبت به سایر شرکت‌ها اتخاذ کرده‌اند و سنسور داخلی این ماسک با استفاده از حرکات ظریف سر که از پمپاژ خون ناشی می‌شود، می‌تواند ضربان قلب کاربران را اندازه‌گیری کند. علاوه بر این، ماسک به طور خودکار با بررسی کاهش ناگهانی مقاومت، می‌تواند نشت یا وجود مشکلات خود را تشخیص دهد. هرکدام از این داده‌ها به نوبه خود، می‌توانند شرایط بسیار زیاد دیگری را برای کاربران مشخص کنند. به عنوان مثال داده‌های مربوط به قلب و تنفس می‌توان به کاربران درباره زمان‌هایی که تحت استرس شدیدی قرار دارند اطلاع رسانی کند. نکته مهم دیگر اینکه، احتمالا نیازی وجود نداشته باشد تا ماسک را به صورت مداوم شارژ کنید. هرچند در نمونه اولیه دستگاه نوعی باتری دیده می‌شود، اما طبق اطلاعات منتشر شده، سنسور از نیروی تنفس، گرما، حرکت و خورشید استفاده می‌کند تا طول عمر ماسک را تا ۱۱ روز افزایش دهد. دانشمندان قصد دارند تا در نهایت، ماسک هوشمند خود را بدون نیاز به باتری روانه بازار کنند. FaceBit تا پیش از اینکه برای استفاده توسط عموم افراد وارد بازار شود، باید آزمایش‌های بالینی و آزمایش‌های دیگری را پشت سر بگذارد. با این حال، دانشمندان هم اکنون نیز نسخه‌ای از کدها و سخت‌افزار این پروژه را در وب‌سایت خود برای عموم منتشر کرده‌اند تا به دیگران در ساخت و تولید آن کمک کنند. مشاهده ادامه خبر: دیجیاتو

دانشمندان موفق شدند علت اینکه چرا فضانوردان پس از پایان سفر فضایی و بازگشت به زمین دچار کم خونی شدید می‌شوند را دریابند. محققان کانادایی می‌گویند هنگام حضور در فضا، نرخ نابودی گلبول‌های سفید ۵۰% بیشتر از هنگامی است که بر روی زمین هستیم و هرچقدر سفر یک فضانورد طولانی‌تر باشد، مضرات بیشتری برای او به همراه دارد. بدین ترتیب، سفرهای طولانی به ماه و یا مریخ با چالشی جدید در این زمینه روبرو خواهند شد. سفر فضایی و کم خونی «کم خونی» فضایی نکته‌ای است که دانشمندان در همان ابتدای شروع ماموریت‌های فضایی از آن آگاه بودند. اما علت این اتفاق برای مدت‌ها نامعلوم بود. اکنون مطالعه انجام گرفته در دانشگاه «اتاوا» بر روی ۱۴ فضانورد که پس از اقامت شش ماهه در فضا به زمین بازگشته‌اند، اطلاعات بیشتری را در اختیار دانشمندان قرار داد. محققان با استفاده از نمونه‌های خون و تنفسی که فضانوردان در طول ماموریت خود تهیه کرده‌ بودند، موفق شدند نرخ از دست دادن گلبول‌های قرمز را اندازه‌گیری کنند. گلبول‌های قرمز اکسیژن را از ریه‌ها به تمام قسمت‌های بدن حمل می‌کنند و به نوعی کلید زندگی هستند. محققان دریافتند مشکل اصلی زمان بازگشت به زمین است. درحالیکه در فضا – به دلیل بی‌وزنی – مشکل خاصی پدید نمی‌آید، در بازگشت به زمین و افزایش نیروی گرانش، توده استخوانی و قدرت عضلانی فضانوردان کاهش پیدا می‌کند و احساس خستگی افزایش می‌یابد. مطالعات بیشتر نشان داد هر ثانیه حضور در فضا سبب از بین رفتن سه میلیون گلبول قرمز می‌شود. درحالیکه این رقم در سطح زمین حدود دو میلیون است. خوشبختانه بدن قادر به جبران این رقم است و جایی برای نگرانی نیست. اما محققان مطمئن نیستند که آیا این ترمیم می‌تواند به صورت دائمی و یا برای سفرهای فضایی طولانی انجام شود یا خیر. … مشاهده تمام خبر: سفر فضایی گلبول‌های قرمز خون را سریع‌تر از زمین نابود می‌کند  در دیجیاتو.

در اینجا روشی را به شما یاد خواهیم داد که می‌توانید بدون نیاز به خرید دیسک ویندوز ۱۱ و حتی تعویض ویندوز فعلی خود، Windows 11 را امتحان کنید. مایکروسافت گفته بود که ویندوز ۱۰، آخرین پلتفرم این خانواده است. اما با انتشار رسمی ویندوز ۱۱ خودش این حرف را نقض کرد. اکنون دوره جدیدی با سیستم عامل جدید ویندوز آغاز شده است. اگر کامپیوتر شما از حداقل مشخصات مورد نیاز برخوردار باشد، می‌توانید همین حالا سیستم عامل Windows 11 را روی کامپیوتر خود نصب کنید. با این حال برخی کاربران هنوز نمی‌توانند به نسخه بعدی ویندوز اعتماد کنند و آن را روی سیستم خود نصب کنند. اما آیا راهی هست که بتوان بدون تعویض ویندوز، استفاده از ویندوز جدید مایکروسافت را تجربه کرد؟ بله، ما در این مقاله به همین موضوع و نحوه استفاده از آن خواهیم پرداخت. عرضه ویندوز ۱۱ مایکروسافت مایکروسافت ۵ اکتبر سال گذشته میلادی، ویندوز جدید خودش را به طور رسمی منتشر کرد. اکنون این سیستم عامل طی یک فرآیند چند مرحله‌ای بین دستگاه‌های ویندوز ۱۰ سازگار توزیع شده است. غول نرم افزار جهان می‌گوید مشتریان تا انتهای سال ۲۰۲۲ مهلت دارند به صورت رایگان به نسخه بعدی ویندوز مهاجرت کنند. بنابراین اگر کامپیوتر شما واجد شرایط دریافت باشد، شما می‌توانید نسخه بعدی ویندوز را به صورت یک آپگرید رایگان دریافت کنید. این آپگرید از طریق زبانه Windows Update در صفحه تنظیمات ویندوز رویت می‌شود. وقتی پیشنهاد مایکروسافت را قبول کردید، سپس کافیست روی دکمه Downlod and install کلیک کنید تا ویندوز جدید روی سیستم شما نصب شود. این نشان می‌دهد که ارتقا از ویندوز ۱۰ به ویندوز ۱۱ بسیار ساده است. قطعاً شما نظرات و بررسی‌های مربوط به Window 11 را در اینترنت خوانده‌اید؛ اما بهترین راه امتحان کردن سیستم عامل جدید مایکروسافت بدون نیاز به تعویض ویندوز، استفاده از نرم افزارهای مجازی‌سازی است. نرم افزار مجازی‌سازی چیست؟ پکیج‌های نرم افزاری مجازی سازی به برنامه‌هایی گفته می‌شود که از منابع کامپیوتر شما برای ساخت یک کامپیوتر مجازی استفاده می‌کنند. آن‌ها به شما اجازه می‌دهند بدون آنکه نیازی به تغییر سیستم عامل اصلی باشد، بتوانید سیستم عامل‌های مختلف ویندوز، مک، لینوکس و غیره را روی سیستم خود نصب و از آن‌ها استفاده کنید. به سیستم عاملی که از طریق یک نرم افزار مجازی‌سازی اجرا می‌شود «ماشین مجازی» گفته می‌شود. بنابراین نرم افزارهای مجازی‌سازی امکان استفاده از سیستم عامل‌های مختلف روی کامپیوتر شما را فراهم می‌کنند. شما برای استفاده کردن از ویندوز ۱۱ پیش از آپگرید ویندوز اصلی خود به آن هم می‌توانید از همین روش استفاده کنید. نرم افزارهای مجازی‌سازی مختلفی برای ویندوز ۱۰ وجود دارد که برخی از آن‌ها مثل VMware Workstation 16 Player و VirtualBox رایگان هستند. بنابراین، شما بدون نیاز به هیچ هزینه‌ای می‌توانید این کار را انجام دهید. برای شروع، کافیست مراحل زیر را دنبال کنید. مشاهده ادامه خبر: گجت نیوز